Bovary
De roman van Gustave Flaubert over de rebelse doktersvrouw Emma Bovary is al meer dan 150 jaar oud. Maar het thema van Madame Bovary is nog altijd brandend actueel. De ongelijkheid tussen man en vrouw blijft bestaan. Als maatschappij worstelen we nog steeds met eeuwenoude stereotiepe patronen. Emma Bovary is daar het slachtoffer van, maar verzet zich er ook tegen.
Festival Brandhaarden
Duur 90 minuten
Genre Theater
Taal Nederlands
Boventiteling Engels
Bovary
Emma Bovary trouwt met haar dokter én met de hoogste verwachtingen: het Disney-sprookje. Maar al snel begint haar saaie leven even hard te knellen als haar korset. Ze leest massa’s boeken om te ontsnappen aan de banale realiteit. Het is haar allemaal niet spannend genoeg, haar echtgenoot blijkt haar verwachtingen niet te vervullen. Ze begint te zoeken naar meer, naar minnaars, naar extra kicks. Ze leeft boven haar stand en ze geeft meer uit dan ze heeft om aan het provinciale leven te ontsnappen.
Met Madame Bovary gooit de Franse auteur Gustave Flaubert een bom in de wereldliteratuur.
-|-
Het verhaal van de overspelige doktersvrouw die zich van het leven berooft, is in 1856 zo opzienbarend dat het als een aanval op de Franse samenleving wordt beschouwd en zelfs tot een rechtszaak leidt. Emma Bovary jaagt een schokgolf door Frankrijk en de wereld. Met dit boek vindt Flaubert de moderne roman uit. Michael De Cock bewerkte de roman voor toneel en de Catalaanse regisseur Carme Portaceli brengt Madame Bovary tot leven met een hedendaagse adaptatie die toont hoe relevant het verhaal ook vandaag nog is. Maaike Neuville speelt Emma Bovary en Koen De Sutter is haar man Charles.
Regisseur Carme Portaceli over Bovary
Met dat sprookje worstelde Emma Bovary toen, en vrouwen vandaag. De verwachtingen en de blik van de maatschappij over vrouwelijkheid. Ook de perfecte mannelijkheid zit ingebakken in onze genen. We voeren een strijd tegen beelden die we hebben geïnternaliseerd. We voeren dus de facto een strijd tegen onszelf. Emma blijft gaan voor het ultieme verlangen... het verlangen om heel te worden.
28 FEB - Artist Talk
Een blik achter de schermen en gesprekken met de makers maken het voorstellingsbezoek nog interessanter. Daarom organiseert ITA Academy tijdens Brandhaarden een reeks Artist Talks: verdiepende gesprekken met inspirerende makers over hun werk en werkwijze, drijfveren, inspiratiebronnen en fascinaties. Artist Talks vinden na een voorstelling van de betreffende maker plaats en bieden verdieping om in een bredere context naar het werk te kijken.
Op 28 februari gaat moderator Carolien Borgers in gesprek met Carme Portaceli.
Aanmelden is gratis (en verplicht) via onderstaande link
Credits
regie Carme Portaceli & Michael De Cock
met Maaike Neuville, Koen De Sutter & Ana Naqe
lichtontwerp Harry Cole
soundscape Charo Calvo
choreografie Lisi Estaras
dramaturgie Gerardo Salinas
regie-assistent Inge Floré, Ricard Soler
decor- & kostuumontwerp Marie Szersnovicz
productieleiding Catherine Vervaecke & Ella De Gregoriis
toneelmeester Davy De Schepper
-|-
techniek Dimi Stuyven (licht), Bram Moriau (geluid)
machinerie Justine Hautenhauve, Willy Van Barel
boventiteling Inge Floré
uitvoering kostuums Eugenie Poste & Heidi Ehrhart
vertaling Anne Vanderschueren, Trevor Perri
spreiding & tourmanagement Saskia Liénard
productie KVS
coproductie Perpodium
met de steun van Tax Shelter van de Belgische Federale Overheid via Cronos Invest
Female Voices
Brandhaarden
Hoe klinkt de vrouwelijke stem als ze op een festival wordt geconcentreerd in tijd en plaats? Tijdens de elfde editie van internationaal theaterfestival Brandhaarden gaan zes vrouwelijke makers de confrontatie aan met stukken en thema’s uit het klassieke repertoire, waarin vrouwelijke personages een leidende rol spelen. Brandhaarden: Female Voices vindt plaats van woensdag 22 februari t/m zaterdag 4 maart en toont voorstellingen van Elsa-Sophie Jach, Eline Arbo, Satoko Ichihara, Carme Portaceli, Hanane Hajj Ali en Ewelina Marciniak.
In de voorgaande edities zetten we de schijnwerpers op regisseurs als Katie Mitchell, Milo Rau en het collectief Rimini Protokoll, schrijver Édouard Louis, de Zuid-Europese regio (Portugal, Spanje, Italië en Griekenland) en stadstheaters als Münchner Kammerspiele, Volksbühne Berlin en Peter Brooks Théâtre Bouffes du Nord.
