ITA–Ensemble

de dingen die voorbijgaan

25 apr '21

ITA-ensemble / Toneelhuis / Ivo van Hove

Livestream €12,50

'Die spanning tussen abstractie en rauw realisme toont hoe relevant, zelfs visionair dit werk van Couperus nog steeds is. Niet te missen.'
- De Morgen ★★★★★

Na De stille kracht realiseerde Ivo van Hove met De dingen die voorbijgaan een tweede bewerking van een roman van Louis Couperus, dit keer in coproductie met Toneelhuis (Antwerpen). De voorstelling is gebaseerd op de magistrale psychologische roman Van oude mensen, de dingen die voorbijgaan (1906), volgens Couperus ‘een ontzettende, ontzaglijke tragedie’. Over de drukkende invloed van een geheim op opeenvolgende generaties.

Nu eenmalig te zien via ITALive op zondag 25 april.

Livestream
Zondag 25 april
Start 20:00 uur
Einde 22:10 uur
Taal Nederlands
Met Engelse en Franse ondertiteling

Over de voorstelling

Een doodgezwegen passiemoord in Nederlands-Indië blijft een verwoestende invloed uitoefenen op de familie van de stokoude Ottilie en Takma. Het stilzwijgen van hun overspelige relatie en de moord op Ottilies echtgenoot laten diepe sporen na in de opeenvolgende generaties, die gevangen zitten in een onverwerkt verleden.

Lot en Elly zijn de jongste telgen van dit verdoemde geslacht. Zij hopen zich uit de Haagse wurggreep te kunnen losmaken maar komen na hun huwelijksreis in Italië gedesillusioneerd weer thuis. Er is geen ontsnappen aan deze familie die aangetast is door vreselijke geheimen die het daglicht niet mogen zien.
Net als in De stille kracht toont Couperus dat hij zijn tijd ver vooruit is. Hij schildert het portret van een moderne familie die niet samenhangt en letterlijk over de wereld verspreid leeft. De familieleden worstelen met hun zinnelijkheid, hun geloof, hun angst voor de vergankelijkheid. Ze zijn gevlucht in zelfbedrog, perverse seksuele fantasieën, dromen van materieel geluk en onderlinge jaloezie. Een familie waarin bijna niemand durft toe te geven aan zijn diepste wensen en verlangens, durft te zijn wie hij echt is.

Van Hove over De dingen die voorbijgaan

‘Heeft de familie niet lang genoeg geduurd? Dat is de verzuchting van Lot in De dingen die voorbijgaan. Op het einde, doodziek geworden van een niet geleefd leven, komt hij tot een onthutsende conclusie: ‘Er komt een andere tijd. Een ander geslacht. Er komt een tijd dat mensen elkaar verlaten, verdriet doen, en toch vinden dat het niet anders kan zijn, dat het goed is, omdat het is wat moet gebeuren.’ In het Den Haag van Louis Couperus is het onmogelijk je echte verlangens te volgen, onmogelijk jezelf te zijn. Het is een wereld van dwalende mannen en vrouwen in een samenleving als een gevangenis. Een groot koor. Een zwanenzang. Couperus schudt ons wakker. Deze wereld moet op de schop!’