Die 120 Tage von Sodom
Die 120 Tage von Sodom
Voorstellingen
Toen bekend werd dat Milo Rau een voorstelling ging maken gebaseerd op Pasolini’s schandaalfilm Salò o le 120 giornate di Sodoma (1975), en dan ook nog eens met acteurs met een verstandelijke beperking, veroorzaakte dat de nodige ophef. ‘Wat de media als schandaalstuk had aangekondigd, ontpopt zicht tot theater van de zachtheid en empathie.’ – Die Wochenzeitung.
Brandhaarden 2019
Rabozaal
duur 120 minuten, zonder pauze
Duits gesproken met NL boventitels
Onvergetelijk theater over (ab)normaliteit, geweld en de waarde van een mensenleven.
De 120 dagen van Sodom werd door Markies De Sade in 1785 geschreven en gaat over rijke heren die in een kasteel hun sadistische lusten botvieren op een groep jongeren. In de film uit 1975 verplaatste Pier Paolo Pasolini de gebeurtenissen naar het Italiaanse Salò, de hoofdstad van Mussolini’s fascistische regime. De vleselijke wreedheden in De Sades woorden worden expliciet zichtbaar in Pasolini’s beelden.
In de voorstelling van Rau ondervragen acteurs van Schauspielhaus Zürich hun collega’s van Theater HORA, een gezelschap voor acteurs met een verstandelijke beperking. Er wordt gepraat over de onderwerpen uit de film en sommige scènes worden nagespeeld. Niet zozeer met de bedoeling om wreedheid en geweld aan de kaak te stellen, maar om de dieperliggende mechanismen ervan bloot te leggen.
Wat beschouwen we als normaal en wie bepaalt dat? Wat mag in onze samenleving zichtbaar zijn en waarvoor sluiten we liever de ogen? En wat doen we met mensen – of ongeboren kinderen – die van de norm afwijken?
In de pers
‘Dit is niet “slechts” een film, niet “slechts” theater, dit is de onverbloemde waarheid, de realiteit.’ – Luzerner Zeitung
‘Wat de media als schandaalstuk had aangekondigd, ontpopt zicht tot theater van de zachtheid en empathie.’ – Die Wochenzeitung
‘Het lastige, maar misschien ook het knappe, is dan vervolgens weer dat ook die authenticiteit spel is.’ – Theaterkrant
De Zwitser Milo Rau bewijst dat theater niet losgezongen hoeft te zijn van de samenleving. Dat het geen hobby is, maar een noodzakelijke bijdrage aan politiek, cultuur en maatschappij. Een plek om waargebeurde verhalen te vertellen die onze samenleving hebben vormgegeven. Handelsmerk van Rau: zijn ‘re-enactments’, theatrale reconstructies van historische gebeurtenissen, gebaseerd op uitgebreid onderzoek, vaak gespeeld door direct betrokkenen.
‘Het gaat er niet alleen meer om de wereld voor te stellen, het gaat erom de wereld te veranderen.’ – Milo Rau