Julidans x WhyNot: OFF VENUE: Tour C (start Chasséstraat)

In Chassé ontdekken we de rol van improvisaties in een creatieproces. We zien hoe dankzij improvisatie werelden samenkomen, elkaar inspireren en voeden. Hiphopdanser en -choreograaf Shailesh Bahoran gaat live de dialoog aan met de indringende klanken van de Indiase luit, de sarod, gespeeld door de virtuoze musicus Avi Kishna. Shailesh is een experimentele maker in de urban scene met stevige roots in de hip-hop cultuur. Ook als choreograaf in de danswereld gooit hij hoge ogen: Zijn voorstelling Lalla Rookh (2015) won de Dans Publieksprijs, Ignite (2017) werd genomineerd voor de Zwaan voor de meest indrukwekkende dansvoorstelling en met REDO (2019) wonnen ze de Zwaan voor de beste dansperformance. Als performer valt Shailesh op door zijn veelzijdigheid en fenomenale techniek in diverse stijlen, o.a. breakdancing en popping. Shailesh laat zich voor zijn werk graag inspireren door zijn Hindoestaanse achtergrond.

Shailesh Bahoran is een theatermaker, choreograaf, danser, coach en artistiek leider van de Illusionary Rockaz Company. Hij kenmerkt zich door een vrije artistieke visie waarin hij altijd op zoek is naar het stimuleren van stemmingen en emoties bij zijn toeschouwers en de manier waarop hij contrasten benadrukt. Hij werkte onder meer samen met Het Nationale Ballet, Don’t Hit Mama, Het Nederlands Symfonieorkest, Codarts, Fontys, Vocaallab, Korzo, Spin off, Conny Janssen, Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten en ISH Dance Collective waarmee hij onder andere op het Burning Man Festival in Nevada en op Broadway New York te zien was.

Courtney May Robertson presenteert een unplugged versie van haar voorstelling the pleasure of stepping off a horse when it’s moving at full speed. Een ruiter die een wild paard temt: deze metafoor voor zelfbeheersing fascineert Courtney. In dat beeld ziet de ze strijd tussen het omarmen van primitieve verlangens en het reguleren van gedrag in overeenstemming met de maatschappelijke druk om je aan te passen. Door een combinatie van poëzie, dans en zang reist ze door landschappen van persoonlijke verlangens, herinneringen en angsten. De ruimte werkt bijna als een tijdcapsule; intieme homevideo's worden gecombineerd met gevonden beelden van onder meer het temmen van paarden en door de mens veroorzaakte rampen. Een poging om de, soms rommelige, tegenstellingen te omarmen die een veelzijdig mens vormen.

Courtney May Robertson (Schotland, 1992) is een Rotterdamse performer en maker. Na haar afstuderen aan de Scottish School of Contemporary Dance in 2013 sloot ze zich aan bij Club Guy & Roni's Poetic Disasters Club. Sindsdien werkte ze onder meer samen met Jan Martens, Connor Schumacher en Florentina Holzinger. Naast haar werk als performer begon Courtney in 2015 met het maken van haar eigen werk. Tussen 2015 - 2019 waren haar kleinschalige en zelf geproduceerde optredens te zien op verschillende undergroundpodia door heel Nederland, zoals The Performance Bar en Hoboken. De recentere projecten van Courtney werden ondersteund door Dansateliers, ICK Artist Space en Dans Brabant. In 2020 ontving ze De Troffel Prijs - de aanmoedigingsprijs van Festival Cement voor jonge makers - voor haar nieuwste werk THE WOMAN DESTROYED dat in 2022 in première gaat. Courtneys werk begint altijd met het lichaam, maar omvat verschillende disciplines waaronder video, generatieve kunst en schrijven.

In de studio van Jacuzzi presenteert één van de Jacuzzi-makers, Elisa Zuppini haar voorstelling Himalaya, gedanst door Federica Dalla Pozza. In Himalaya zet Elisa haar onderzoek voort naar hoe verschillende systemen op elkaar inwerken, zowel in het lichaam als daarbuiten. Voor Himalaya liet ze zich inspireren door contrasterende elementen. Ze combineert de textuur en onvoorspelbare bewegingen van geologische elementen met de gefragmenteerde tijdsbeleving uit de digitale wereld en het repetitieve en obsessieve van machines. Deze verschillende elementen komen terug in de live muziek door dj James Whipple (M.E.S.H.). Zijn samples van natuurlijk én synthetische geluiden zijn als tectonische golven die het lichaam raken en weer afkaatsen. In haar choreografie laat Elisa al deze systemen met elkaar botsen, in een poging om te laten zien hoe wij deze interacties in ons eigen leven en ons eigen lichaam kunnen begrijpen.

Elisa Zuppini (IT/NL) is choreograaf en dansmakers. Ze studeerde af aan de SNDO school voor nieuwe dansontwikkeling in Amsterdam. Haar choreografisch onderzoek draait om noties van relationele beweging en materialiteit in relatie tot het lichaam en zijn affectieve dimensies. Ze is geïnteresseerd in het lichaam als een transformatieve technologie waarmee we mogelijk toegang krijgen tot nieuwe (of verloren) percepties van de werkelijkheid en relationaliteit. Haar werk wordt gepreseerd in het theater en daarbuiten, in galeries, musea, clubs en academies. In 2016 won ze Young Talent in Choreograpy op OpenFlr in Florence (IT), in 2018 ontving ze een beurs voor een Danceweb residentie tijdens Impulstanz in Wenen (AT). Sinds februari 2019 is ze als maker verbonden aan ICK Amsterdam.