THEATRE FOREVER: VIVONS, TENTACLE TRIBE, BAGSY

Vivons: 'Never 21'
De hashtag #Never 21 werd in het leven geroepen door de BLACK LIVES MATTERS-beweging om de vroegtijdige dood van gediscrimineerde jongeren in arme buurten te veroordelen. In navolging van deze hashtag brengt Smail Kanouté met deze choreografie een ode aan de jonge slachtoffers van vuurwapens in New York, Rio of Johannesburg... die sterven voor hun 21ste.

NEVER TWENTY ONE is gebaseerd op de getuigenissen van de families van de slachtoffers, die gedeeltelijk worden vertaald via de lichamen van de dansers, die fungeren als tolken en boodschappers. Een lichaam-woorden-publiek trialoog brengt hulde aan de vermisten en hun herinneringen levend te houden.

Tentacle Tribe: 'Ghost'
In dit nieuwe werk combineert het vrijgevochten duo Tentacle Tribe elementen van hedendaagse dans, streetdance en vechtkunst met fysieke muziek, die de subtiele hartslag van de ademhaling echoot. Inademingen en uitademingen geven vorm aan de gebaren en bewegingen van de groep. De met elkaar verbonden lichamen vormen opvallende menselijke structuren die verschuiven, veranderen en evolueren in synergie met de muziek. De verkwikkende kracht van de adem en de circulatie ervan in het organisme wordt belichaamd en uitvergroot door de energieke, bijna architecturale dans. Van technische hoogstandjes tot droomachtige sequenties, Ghost is een welkome verademing. 

-|-
Bagsy: 'Surrender'
Wat betekent het om een man te zijn? Wat is mannelijkheid? Deze vragen worden onderzocht in het stuk Surrender, een reis van een man die zijn identiteit vindt in een wereld van tegenstrijdige idealen, raciale verschillen en verkeerd gerepresenteerde gemeenschappen. MAN zijn zou eenvoudig moeten zijn, maar door maatschappelijke beperkingen is het een complex onderwerp geworden waar zelden over gesproken wordt. Dit leidt vaak tot depressie, een slechte geestelijke gezondheid, verschillende vormen van giftige mannelijkheid en in ernstige gevallen, zelfmoord bij jonge mannen. "Ik geloof dat man-zijn te maken heeft met het omarmen van alles wat mannelijk EN vrouwelijk is. Niet met het vechten tegen de twee energieën, maar met het vinden van een balans. Het tonen van emoties is geen teken van zwakte of gebrek aan mannelijkheid, het is een teken van kracht, moed en integriteit. Je kwetsbaar opstellen is de basis van dit stuk waarvan ik hoop dat het alle mannen inspireert om volmondig trouw te zijn aan zichzelf."

Ghost
choreografie Emmanuelle Lê Phan & Elon Höglund
acteurs Emmanuelle Lê Phan, Elon Höglund, Victoria Mackenzie, Mecdy Jean-Pierre, Marie-Reine Kabasha, Rahime Gay-Labbé
originele muziek Samuel Nadaï
lichtdesign en technische regie Benoit Larivière
kostuums Rosalie Lemay (@pretendplay)
regie repetitie Helen Simard
met de steun van Conseil des arts du Canada, Conseil des arts de Montréal, Danse à la carte DAC En residentiesteun van Arsenal Art Contemporain, CCOV, Maison de la Culture Villeray/Saint-Michel, Maison de la Culture Pointe-aux-Trembles, Maison de la Culture Notre-Dame-de-Grâce

-|-
Never Twenty One
choreograaf Smail Kanouté
dansers Aston Bonaparte, Jérôme Fidelin aka Goku en Smail Kanouté
outside look Moustapha Ziane
scenograaf Olivier Brichet
licht- en geluiddesigner Paul Lajus
bodypainter Lorella Disez
kostuumdesigners Rachel Boa et Ornella Maris
productie La Compagnie Vivons!
co-productie Les Ateliers Médicis – Clichy sous Bois // Espace 1789 – Saint Ouen // CentQuatre – Paris Théâtre de la Ville / Danse Élargie 2020 // Caisse des Dépôts DRAC Ile de France // Région Ile de France // Ville de Paris // Adami // Spedidam
co-realisatie Les Rencontres Chorégraphiques Internationales de Seine Saint Denis