Il Cimento dell’Armonia e dell’Inventione
Voor Il Cimento dell’Armonia e dell’Inventione laten Anne Teresa De Keersmaeker en Radouan Mriziga zich inspireren door De vier jaargetijden van Antonio Vivaldi. Het uitgangspunt voor deze nieuwe voorstelling is de prachtige opname van Vivaldi’s stuk door violiste Amandine Beyer en haar ensemble Gli Incogniti.
Duur 90 minuten
Genre Dans
Taal Language no problem
Nederlandse première vr 13 december
Il Cimento dell’Armonia e dell’Inventione
De vier jaargetijden is een van de bekendste, meest iconische en vaakst gereproduceerde muziekstukken; een echte ‘hit’ uit het klassieke repertoire. Het is ook een prachtige ode aan de natuur. De Keersmaeker en Mriziga, die eerder al samenwerkten aan 3ird5 @ W9rk (2020), delen naast een grote interesse in de observatie van de natuur, geometrie en belichaamde abstractie ook een bezorgdheid om onze veranderende en steeds meer verontrustende relatie met onze natuurlijke omgeving. De vier jaargetijden inspireert de choreografen tot een verdere verkenning van patronen, structuren en elementen uit de natuur en van astronomische configuraties als mogelijke uitgangspunten voor een choreografie. Stilstaan bij de vier jaargetijden maakt ook de urgentie van de klimaatcrisis pijnlijk duidelijk.
-|-
Kunnen we vandaag nog spreken over vier seizoenen? Vivaldi componeerde De vier jaargetijden exact driehonderd jaar geleden in het Middellandse Zeegebied, waar verschillende continenten elkaar ontmoeten. In die zin nodigt Vivaldi’s compositie ook uit tot reflectie over de geopolitieke dynamiek in de regio en de manier waarop kennis, macht en geschiedenis zich verspreiden. In Il Cimento dell’Armonia e dell’Inventione worden verschillende lijnen met elkaar vervlochten om tot een unieke choreografische schriftuur te komen. Het stuk grijpt terug naar de kern, de structuur van Vivaldi’s De vier jaargetijden en de vele associaties en emoties die dit muziekstuk oproept, terwijl het gestalte geeft aan een choreografisch contrapunt. De voorstelling onderzoekt ook het contemplatieve aspect van De vier jaargetijden, dat schuilt in de vertrouwdheid van het muziekstuk en de vertrouwdheid van de natuur.
Over Anne Teresa de Keersmaeker
Anne Teresa De Keersmaeker (1960) maakte haar eerste choreografie Asch in 1980, na haar studie dans aan Mudra in Brussel en de Tisch School of the Arts in New York. Twee jaar later ging Fase, Four Movements to the Music of Steve Reich in première. In 1983 richtte De Keersmaeker in Brussel het dansgezelschap Rosas op, tijdens de creatie van de voorstelling Rosas danst Rosas. Haar eerste stukken, waaronder Bartók/Mikrokosmos (1987) en Achterland (1990, op muziek van György Ligeti), worden gekenmerkt door strikt geometrische trajecten in de ruimte die een formele, maar toch emotioneel geladen verhouding tot de 20ste-eeuwse klassieke muziek laten zien. Sindsdien berust haar choreografisch werk op een nauwgezette verkenning van de band tussen dans en muziek. Met Rosas creëerde ze een omvangrijk oeuvre dat gebruik maakt van muzikale structuren en partituren uit verschillende tijdperken, van oude muziek tot hedendaagse composities en popmuziek. Haar choreografische praktijk ontleent ook vormelijke principes aan de geometrie, wiskundige schema's, de natuur en sociale structuren, resulterend in een unieke kijk op de beweging van het lichaam in tijd en ruimte. In 1995 richtte De Keersmaeker in Brussel de school P.A.R.T.S. (Performing Arts Research and Training Studios) op, in samenwerking met De Munt/La Monnaie.
Over Radouan Mriziga
Choreograaf en danser Radouan Mriziga (Marokko, 1985) studeerde dans in Marrakech en Tunesië en aan P.A.R.T.S. in Brussel, waar hij in 2012 afstudeerde. Sindsdien werkte hij mee aan verschillende producties, waaronder Half Eleven Summer Night van Bart Meuleman (Toneelhuis), Re:Zeitung (P.A.R.T.S. Foundation en De Munt) waarvoor een jonge generatie professionele dansers Zeitung van Rosas/Anne Teresa De Keersmaeker hernam, Primitive van Claire Croizé, People in a Field van Simon Tanguy en Becoming van Youness Khoukhou. Vanaf 2014 begon hij eigen werk te maken waarvoor hij tot 2019 steun kreeg van Moussem Nomadic Arts Centre. Na zijn eerste solo, 55, maakte hij in 2016 een groepsstuk, genaamd 3600, gevolgd door 7 in 2017. In 2017 werd Radouan Mriziga onderdeel van het Kaaitheater in Brussel. In 2019 creëerde hij een voorstelling voor jonge dansers, 8.2., in samenwerking met Moussem, het paleis en fABULEUS. In 2021 werd Radouan Mriziga onderdeel van deSingel in Antwerpen. Recente performances zijn Atlas, Libya, Akal, Ayur en Tafukt. Creation 2024 is Radouan Mriziga's tweede samenwerking met Anne Teresa De Keersmaeker. De choreografen werkten eerder samen aan 3IRD5 @ W9RK (2020), gecreëerd voor de tuin van La Maison des Arts in Brussel.
Credits
choreografie Anne Teresa De Keersmaeker en Radouan Mriziga
gecreëerd met en gedanst door Boštjan Antončič, Nassim Baddag, Lav Crnčević en José Paulo dos Santos
muziek Antonio Vivaldi, Le quattro Stagioni. Amandine Beyer, Gli Incogniti en Alpha Classics en Outhere Music 2015
muziekanalyse Amandine Beyer
scenografie en licht Anne Teresa De Keersmaeker en Radouan Mriziga
kostuums Aouatif Boulaich
repetitieleiding Eleni Ellada Damianou
productie Rosas
coproductie Berliner Festspiele, Charleroi danse - centre chorégraphique de Wallonie-Bruxelles, Concertgebouw Brugge (Bruges), De Munt/La Monnaie (Brussel/Bruxelles/Brussels), Festival d'Automne à Paris, Festival de Marseille, ImPulsTanz (Wenen, Vienne, Vienna), Sadler's Wells (Londen/Londres/London) en Théâtre de la Ville (Parijs/Paris)
fotografie Anne van Aerschot
-|-
met steun van Dance Reflections by Van Cleef & Arpels
deze productie wordt gerealiseerd met de steun van the support of the Tax Shelter of the Belgian Federal Government in samenwerking met Casa Kafka Pictures
Rosas wordt ondersteund door de Vlaamse Gemeenschap en de Vlaamse Gemeenschapscommissie (VGC)
