Inoah

Met INOAH haalt de jonge Beltrão, die de danstaal van de hiphop revolutionair herschreef, opnieuw de straat naar het podium. Vanuit zijn achtergrond als hiphopdanser in Rio de Janeiro groeide hij uit tot een opvallende choreograaf in de hedendaagse dans. ‘Hij bouwt aan een heel persoonlijke visie op dans, waarbij hij stijlen uit de streetdance gebruikt in de context van hedendaagse dans en conceptueel theater.’, schreef Theaterkrant. Zo vertaalt Beltrão op spectaculaire wijze de gespierde taal van de straat naar het theater.

In INOAH verkent Beltrão met tien dansers de grenzen van urban dance en hedendaagse dans. Het resultaat is een ruige, heftige voorstelling vol adrenaline. Behalve adembenemend virtuoos – je zit met open mond te kijken naar wat deze dansers kunnen – gáát het ook ergens over. De dansers zoeken naar een manier om te ontsnappen aan het corrupte straatleven van hun land. Naar vrijheid. De dans is een weerspiegeling van de urban jungle in al zijn hectiek, agressie én mogelijkheden.

De voorstelling begint met een lang intro in een pikdonkere zaal. Dan verschijnen de tien dansers met zwaargespierde lijven, in jurken en rokken gestoken. Aanvankelijk aarzelend, letterlijk tastend in het duister, tot de spanning explodeert in een storm aan sprongen, salto’s en headspins. In de confrontatie tussen dansers gaat het er regelmatig heftig aan toe en bestrijden de mannen elkaar met nóg indrukwekkender skills.

'Rauw, heftig en aards. De performers maken razendsnelle headspins, gevangen in een bundel licht. Op de mooiste momenten lijken ze gewichtloos.'
- NRC ★★★★