Le Lasagne della nonna

04 feb '26 t/m 05 feb '26

Théâtre Vidy-Lausanne / Numero23Prod / Claire de Ribaupierre / Massimo Furlan (CH)

Hoe balanceren minderheidsgroepen meerdere identiteiten in een nieuwe omgeving? In Le Lasagne della nonna nemen regisseur Massimo Furlan en dramaturge Claire de Ribaupierre je mee op reis van Italië naar Zwitserland door de ogen van vrouwelijke immigranten. Daarmee worden de ervaringen van queer personen in onze samenleving verbonden. Wat doet integratie met wie we zijn?

Festival Brandhaarden

Locatie ITA

Duur 90 minuten

Genre Theater

Taal Frans en Italiaans

Boventiteling Nederlands en Engels

The Bookshop Nagesprek

Le Lasagne della nonna

In Les Italiens nodigde Massimo Furlan Italiaanse immigranten uit om hun herinneringen en dromen te delen, tussen hun geboorteland Italië dat ze in de jaren 60 verlieten en het moderne Zwitserland dat ze hebben helpen opbouwen. Vandaag richt Le Lasagne della nonna zich op het leven van vrouwen die in diezelfde jaren zijn aangekomen. Welke plaats hebben zij in Zwitserland gevonden? Hoe zijn zij erin geslaagd zich te integreren?

Giuseppina, Rita, Lucia en Anna moesten al doende Frans leren. Zij hebben hun kinderen grootgebracht, en daarna hun kleinkinderen. Zij hebben hun hele leven gewerkt. Deze grootmoeders ontmoeten op het podium twee jonge mannen van nog geen dertig jaar, met een heel andere geschiedenis en ervaringen dan zij, maar die zich ook vragen stellen over hun culturele vermenging en meervoudige identiteiten. Davide, de kleinzoon van Giuseppina, is zijn geboortestreek ontvlucht vanwege het gebrek aan tolerantie ten opzichte van zijn homoseksualiteit. En dan is er Ali Lamaadli, die van elders komt, van verder weg, uit een andere cultuur, met een andere taal en een andere religie. Ze delen hetzelfde gevoel van ontworteling en de voortdurende zoektocht naar een plek om in te nemen, op te bouwen en uit te vinden.

-|-

Op het podium vertellen ze over gebaren en kennis, verre maar levendige tradities, zoals koken en dansen, en meer hedendaagse praktijken, zoals travestie of drag. Ze belichamen allemaal een echte culturele vermenging, meervoudige identiteiten en andere tijdperken. Ze delen dezelfde ontworteling, een voortdurende zoektocht naar een plek om in te nemen, op te bouwen, uit te vinden.

Deze grootmoeders waren ooit jonge vrouwen, geboren in Italië aan het einde van de oorlog. Op het podium ontmoeten ze twee jonge mannen van nog geen dertig jaar oud, met een heel andere geschiedenis en ervaringen dan zij, maar die zich ook vragen stellen over hun roots.

Samen zullen ze praten over hun situatie, hun ervaring van ‘vreemdeling zijn’ en hoe die in de loop van de tijd is geëvolueerd; ze zullen vertellen wat familie voor hen betekent, hoe ze worden ontvangen en waar hun politieke engagement ligt. We zullen proberen om op het podium een gemeenschap te creëren die ervaart wat het betekent om acteur of actrice te zijn, hoe het is om in het openbaar te dansen en vanuit je eigen standpunt te spreken. Al deze eenvoudige, essentiële verhalen gaan over de hedendaagse wereld en de uitdagingen ervan, over tolerantie, geweld, angst voor de ander, maar ook over de kracht van verbondenheid, en worden gedeeld met het publiek. Als een spiegel van hun leven.

Massimo Furlan

Massimo Furlan is geboren en woont in Lausanne. In 2003 richtte hij het gezelschap Numero23Prod op en begon hij met het ontwikkelen van toneel- en performancekunst. Hij vertrekt vanuit zijn persoonlijke verhaal – een kind van Italiaanse afkomst, geboren in Zwitserland in het midden van de jaren zestig. Door scenische en visuele voorstellen te doen die burlesque en filosofie, poëzie en populaire esthetiek combineren, wil hij het collectieve geheugen aanspreken, dat van een hele generatie. Hij grijpt terug op zijn kindertijd en jeugdige dromen, voorbeelden en anekdotes, vooral die welke een diepe indruk op hem hebben gemaakt en waarvan de intensiteit hem vandaag de dag nog steeds verbaast. In zijn projecten nodigt hij dansers en andere performers uit op het podium om wat hij ‘lange beelden’ noemt te produceren, sequenties die dicht bij cinema en installatiekunst staan. Samen met Claire de Ribaupierre bedenkt hij ook protocollen en unieke spraakapparaten, in het kader van locatiespecifieke projecten zoals Madre, Blue Tired Heroes of Les Héros de la pensée.

Claire de Ribaupierre

Claire de Ribaupierre, geboren in 1968 in Lausanne, studeerde letteren en behaalde een doctoraat in hedendaagse literatuur. Ze doet onderzoek op het gebied van antropologie, beeld en literatuur. Van 2008 tot 2010 werkte ze als onderzoeker, ondersteund door het Zwitserse Nationale Fonds, aan artistieke praktijken in het archief, en aan een project over improvisatiepraktijken met verschillende kunst-, theater- en muziekscholen. Momenteel doceert ze methodologie, dramaturgie en antropologie aan La Manufacture-Haute école des arts de la scène, in het kader van de bachelor theater en dans. In 2017 krijgt haar werk een documentaire dimensie, waarbij niet-professionele actrices en acteurs, dorpsbewoners uit Baskenland voor het project Hospitalités in 2017, of emigranten voor Les Italiens in 2019, worden ingezet. Deze benadering, die de vraag stelt wie er op het podium staat en wie het verhaal vertelt, wordt voortgezet in projecten als Avec l'animal (2022), Le lasagne della Nonna (2023) en De la terre (2024), die de relatie met onze omgeving, dieren, gebaren en vaardigheden in vraag stellen.

Brandhaarden

Brandhaarden is een internationaal theaterfestival, dat voorstellingen van opvallende theatermakers uit het buitenland naar Amsterdam haalt. Het festival biedt een uniek overzicht van één maker, huis, schrijver, regio of thema. Dit jaar richten we de schijnwerpers op Theater Vidy-Lausanne, een plek op het kruispunt van individuele ervaring en collectieve vraagstukken. Ze creëren een ruimte waar de thema’s van de wereld van vandaag weerklinken en worden gedeeld en bevraagd. In een wereld die steeds meer polariseert, weet Theater Vidy de vinger op de wonde te leggen en de kritische blik van de toeschouwer te verscherpen.

In de voorgaande edities zetten we de schijnwerpers op regisseurs als Katie Mitchell, Milo Rau en het collectief Rimini Protokoll, schrijver Édouard Louis, de Zuid-Europese regio (Portugal, Spanje, Italië en Griekenland) en stadstheaters als Münchner Kammerspiele, Volksbühne Berlin en Peter Brooks Théâtre des Bouffes du Nord.

21:30 - The Bookshop

Nagesprek

Na afloop van Le Lasagne della nonna gaan de makers in gesprek met het publiek. Samen staan we stil bij de verhalen van migratie, familie en culturele vermenging die in de voorstelling tot leven komen. Hoe heb jij de ontmoeting op het podium ervaren? Herken je dit tafereel in het echte leven? In dit nagesprek is er ruimte om vragen te stellen, herinneringen te delen en samen te reflecteren op thema’s als identiteit, integratie en verbondenheid. Een uitnodiging tot uitwisseling, waarin persoonlijke verhalen en gedeelde ervaringen samenkomen.

Let op: dit nagesprek wordt in het Engels gevoerd.