Onthulling van een schilderij van de hand van Ahmet Ögüt
Onthulling van een schilderij van de hand van Ahmet Ögüt
Voorstellingen
Op zaterdag 13 september wordt theatermaker Meral Taygun geëerd met een eigen portret in de eregalerij van Internationaal Theater Amsterdam. Haar werk en nalatenschap worden tijdens een speciaal programma in de Grote Zaal gevierd, in samenwerking met The Need for Legacy en het Nederlands Theater Festival.
Festival Nederlands Theater Festival
Duur 120 minuten
Genre Perspectief
Taal Nederlands
Een pionier in het Nederlandse theater
Het portret van Meral Taygun is het vijfde in de groeiende galerij van invloedrijke theatermakers van kleur, een initiatief dat perspectieven zichtbaar maakt die te lang onderbelicht zijn gebleven. Kunstenaar Ahmet Öğüt tekende voor het portret, waarin hij Tayguns impact op het Nederlandse theater tastbaar maakt.
Taygun werd geboren in Turkije, studeerde aan de Yale Drama School en speelde vanaf de jaren tachtig een sleutelrol in het Nederlandse theaterlandschap. Ze stond aan de wieg van het Turks theater in Nederland, ontwikkelde interculturele projecten en was jarenlang artistiek directeur van de Amsterdamse Toneelschool. Onder haar leiding ontstond de huidige Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten. Haar werk blijft inspireren – generaties theatermakers dragen haar visie verder. -|- De portrettengalerij van ITA is een samenwerking tussen The Need for Legacy, ITA en het Nederlands Theater Festival. Met elk nieuw portret groeit de galerij uit tot een eerbetoon aan makers die het Nederlandse theater mede hebben gevormd. De keuze voor Taygun is daarmee niet alleen een eerbetoon, maar ook een herwaardering van wie wij in het culturele geheugen een plek geven.
Ahmet Öğüt: kunstenaar en verbinder
Ahmet Öğüt beweegt zich op het snijvlak van activisme en collectieve herinnering. In eerdere projecten zoals The Silent University en Bakunin’s Barricade onderzoekt hij hoe kunst kan bijdragen aan sociale rechtvaardigheid en historisch bewustzijn. Zijn werk is confronterend, participatief en diep geworteld in een internationale context van migratie en identiteit. Zijn betrokkenheid onderstreept het belang van dit portret als meer dan symbolisch gebaar: het is een actieve correctie van de theatercanon.