The Summit

05 feb '26 t/m 07 feb '26

Théâtre Vidy-Lausanne / Christoph Marthaler (CH)

In de nieuwe voorstelling van Christoph Marthaler, bevinden de zes hoofdpersonages zich in een ongedefinieerd toevluchtsoord op de top van een berg. Elk sprekend in een andere taal, reflecteert hun onzekerheid die van de buitenwereld. Het muziektheater bevat zingende mensen die de weg kwijt zijn en vinden wat ze net niet zochten. Humor en muziek doen de rest.

Festival Brandhaarden

Locatie ITA

Duur 120 minuten

Genre Muziektheater

Taal Engels, Frans, Duits en Italiaans

Boventiteling Engels en Nederlands

The Bookshop Nagesprek

The Summit

In deze nieuwe voorstelling zet Christoph Marthaler het "samen creëren" voorop. Dit is duidelijk altijd een min of meer onderhuids of expliciet thema geweest in zijn toneelstukken: kijken hoe mensen zich organiseren, ten goede of ten kwade, terwijl het verleden slechts een minimale of zelfs belastende energie biedt en de toekomst slechts een zwakke aantrekkingskracht uitoefent, zonder waarneembare vooruitzichten. Geen overtuigende vooruitgang, geen beslissende revolutie; geen rustgevende continuïteit, geen duidelijke verstoring. De hoofdpersonen moeten het doen met wat ze hebben in een leeg heden, en ze laten zich zien zoals ze zijn: eigenzinnig en teder, melancholisch en wreed. In het Frans, Engels, Duits en Italiaans verwijst het woord “top” naar een belangrijke bijeenkomst of een bergtop. Het is zowel een organisatie als een doel. Een ambigue invulling die de onzekerheid van de ''top'' benadrukt.

-|- In The Summit komen de acteurs uit verschillende Europese landen en culturen en spreken ze verschillende talen – Frans, Italiaans, Duits en waarschijnlijk een beetje Engels. Daardoor is het niet helemaal zeker dat ze elkaar volledig begrijpen. Deze politiek-culturele bijeenkomst is evenzeer een weerspiegeling van Zwitserland, het land van de regisseur, als van Europa. The Summit is niet echt het verhaal, of zelfs maar de weergave, van deze politieke organisaties, maar dat is wel waar deze productie haar wortels heeft. Het is geen observatie, maar een mogelijke vorm van ons heden, van onze tijd: wanneer we moeten zoeken naar eenheid of gemeenschappelijke grond in de grootste diversiteit, wanneer we niet langer weten wat er ligt tussen hardnekkig autoritarisme en radicaal relativisme.

Dan ontdekken we misschien dat mensen op andere manieren met elkaar verbonden zijn. Dit komt misschien alleen tot uiting in de stiltes en soms in de melodieën, of het is te horen in de woorden die ontbreken, in plaats van in de woorden die worden uitgesproken.

Christoph Marthaler

Christoph Marthaler werd in 1951 geboren in Erlenbach bij Zürich. Hij studeerde muziek (blokfluit en hobo) in Zürich en schreef zich daarna in aan de theaterschool van Jacques Lecoq in Parijs. Aanvankelijk ging hij aan de slag als muzikant, maar al gauw zou hij zelf muziektheaterprojecten opzetten. Zo brengt hij in 1980 in Zürich 'Indeed' en in 1983 het Eric Satie-project 'Blanc et Immobile'. Van 1988 tot 1993 is hij verbonden aan het Theater Basel (intendant Frank Baumbauer), waar hij zich bekwaamt in de uitwerking van zijn totaalconcepten. Daar leert hij ook scenografe Anna Viebrock kennen. Met haar begint hij nauw samen te werken vanaf 1991. Samen werken zij vanaf 1993 op regelmatige basis voor de Berliner Volksbühne am Rosa-Luxemburg-Platz en het Hamburger Schauspielhaus. 'Murx den Europäer! Murx ihn!...Murx ihn ab' (1993) betekende voor Marthaler de internationale doorbraak. Met opera begint Marthaler in 1994. Hij regisseerde onder meer 'Pelléas et Mélisande', 'Fidelio' en 'Le Nozze di Figaro'. Van 1997 tot 2004 was hij intendant van het Schauspielhaus Zürich. Sindsdien werkt hij als gastregisseur voor alle grote Europese opera- en theaterpodia. In deSingel was Christoph Marthaler te gast met producties als 'Faust. Eine subjektive Tragödie', 'Pierrot Lunaire-Quatuor pour la fin du temps', 'Drei Schwestern', 'Die Zehn Gebote', 'Seemannslieder/Op hoop van zegen', 'Maeterlinck', 'Fruchtfliege' en 'Platz Mangel' en ‘Une île flottante’.

6 februari om 21:45 - The Bookshop

Nagesprek

Na afloop van The Summit gaan de makers in gesprek met het publiek. Samen denken we na over wat het betekent om samen te creëren in een tijd waarin gemeenschappelijkheid niet vanzelfsprekend is. Hoe heb jij de ontmoeting tussen talen, culturen en perspectieven ervaren? Wat zegt deze voorstelling over de manier waarop mensen zich organiseren, verbinden of juist langs elkaar heen leven? In dit nagesprek is er ruimte om vragen te stellen, gedachten te delen en stil te staan bij de kracht van misverstanden, stiltes en onverwachte ontmoetingen. Een moment om samen te zoeken naar betekenis in een wereld die voortdurend verandert.

Let op: dit nagesprek wordt in het Engels gevoerd.

Brandhaarden

Brandhaarden is een internationaal theaterfestival, dat voorstellingen van opvallende theatermakers uit het buitenland naar Amsterdam haalt. Het festival biedt een uniek overzicht van één maker, huis, schrijver, regio of thema. Dit jaar richten we de schijnwerpers op Theater Vidy-Lausanne, een plek op het kruispunt van individuele ervaring en collectieve vraagstukken. Ze creëren een ruimte waar de thema’s van de wereld van vandaag weerklinken en worden gedeeld en bevraagd. In een wereld die steeds meer polariseert, weet Theater Vidy de vinger op de wonde te leggen en de kritische blik van de toeschouwer te verscherpen.

In de voorgaande edities zetten we de schijnwerpers op regisseurs als Katie Mitchell, Milo Rau en het collectief Rimini Protokoll, schrijver Édouard Louis, de Zuid-Europese regio (Portugal, Spanje, Italië en Griekenland) en stadstheaters als Münchner Kammerspiele, Volksbühne Berlin en Peter Brooks Théâtre des Bouffes du Nord.