10 november / Internationaal Theater Amsterdam

Vriend aan het woord: Karen de Loos

Karen de Loos is nog niet superlang Vriend van ITA, maar wilde het al wel lang worden. Na de solo van Hans Kesting die ze met maar 29 andere bezoekers zag en de annulering van Nasrdin Dchar wist ze: dit is het moment. ‘Omdat het nu tijdens corona extra zwaar is. Voor iedereen maar juist ook voor de culturele sector.’

Wat is je favoriete stuk?

Ach, in feite zijn dat er zo veel. Ik was echt onder de indruk van Scènes uit een huwelijk vanwege de vorm die daarvoor was gekozen - publiek op het toneel en per scène verplaatsen. Lang geleden trouwens.

Wat is je favoriete plek in ons gebouw?

Natuurlijk in de Grote Zaal vanwege de grandeur. Ik vind de andere zaal ook mooi, maar moderner. En natuurlijk beneden in het restaurant, om van tevoren of erna nog even iets te eten/drinken. Vooral erna merk je dan dat het publiek nog zo nageniet en napraat.

Wat is je eerste theaterherinnering?

Zo, dat zal lang geleden zijn. Ik woonde toen ik op de middelbare school zat in Deventer en we gingen daar wel regelmatig naar de schouwburg. En we gingen ook wel naar andere theaters in het land om iets te zien. Maar ik kan me niet iets specifieks herinneren.

Welke ITA-acteurs zijn je favorieten?

Wie niet? Fedja is bijvoorbeeld niet meer aan ITA verbonden maar ik was altijd erg onder de indruk van zijn spel. Maar ja, zeg je dan Hans Kesting… Of Eelco Smits? Of Gijs Scholten van Aschat? De top speelt bij ITA.

Waarom ben je Vriend van ITA?

Wilde ik al langer worden, want ik steun meerdere culturele instellingen in meer en mindere mate. En toen de voorstelling met Nasrdin recentelijk werd geannuleerd, wilde ik meteen steunen. En ook omdat het nu tijdens corona extra zwaar is. Voor iedereen maar juist ook voor de culturele sector.

Wat is je recent bijgebleven van ITA?

De solovoorstelling Wie heeft mijn vader vermoord van Hans Kesting heb ik laatst bijgewoond, met 30 mensen in de zaal. Zo verdrietig en pijnlijk om te zien. Zo’n groot acteur met een indrukwekkende voorstelling in een aangepaste zaal met maar 30 gasten. Wanneer mogen we weer ‘en masse’ naar het theater? Het houdt me bezig! Tot die tijd blijven we steunen.