Mesut Arslan
Mesut Arslan is regisseur, artistiek directeur van Platform 0090 en KVS-gezicht. Sinds 2017 hoort hij bij het open ensemble en is hij een vertrouwde regisseur voor het huis. Zijn roots liggen erg verspreid: Macedonië, Kosovo, Turkije, België, Vlaanderen. Wellicht speelt dat een rol in hoe hij op geheel eigen wijze reconstructies maakt van teksten, scènes, auteurs en beelden. Hij creëert een eigen stijl die evolueert naar een beeldtaal waarbij taal op experimentele wijze wordt verwerkt. Als jonge acteur in Turkije stapt Arslan op twintigjarige leeftijd op het vliegtuig naar België. Hij richt daar zijn eigen gezelschap Anatolië Theater Groep (ATG) op, erg succesvol bij de Turkse gemeenschap in het land. Later richt hij ook Platform 0090 op: een werkplaats en draaischijf voor onderzoek, creatie en presentatie van multidisciplinaire kunst met referenties naar het Midden-Westen.
Beeldendenker Arslan
In Turkije acteert Mesut in voorstellingen van het stadstheater van Izmir en de Yenis Asir theatergroep - waar hij ook regie-assistent is. Op zijn twintigste stapt hij alleen op het vliegtuig naar België waar hij zich na een aantal jaar ook toelegt op theater. Hij richt er zijn eigen gezelschap op. Met de Anatolië Theater Groep (ATG) boekt hij vooral succes bij de Turkse gemeenschap. Later richt hij Platform 0090 op: een werkplaats en draaischijf voor onderzoek, creatie en presentatie van multidisciplinaire kunst met referenties naar het Midden-Westen - waar hij als artistiek directeur optreedt. In 2006 cureert hij het Theaterfestival voor België en Nederland.
In 2005 vormt hij als regisseur, samen met choreograaf Eric Raeves en beeldend kunstenares en scenograaf Mereyem Bayram ATG om tot het theatergezelschap OnderHetVel. Samen gaan ze op zoek naar artistieke experimenten en uitdagende confrontaties op de werkvloer. Daaruit komt een gelaagde diversiteit tot uiting - zowel wat betreft culturele achtergrond als artistieke disciplines. Denk maar aan voorstellingen zoals Kamer en de Man en Hebben/Zijn. In Plot onderzoekt OnderHetVel dan weer de basis van wat theater is en moet zijn.
De lijst van Mesut Arslans' verwezenlijkingen is lang: in 2010 werkte hij samen met Guy Cassiers van Toneelhuis, in 2011 regisseert hij in zijn vroegere thuisland Turkije Ve Veya Ya Da (Either/Or). Met Kamer en de Man trekt Arslan ook naar Istanbul, Brussel en Londen in 2012 en 2013. Tijdens het seizoen 2013-2014 regisseert hij Betrayal van Harold Pinter en Verborgen Gezicht, een parel van Nobelprijs-winnaar Orhan Pamuk.
Sinds 2017 hoort Mesut Arslan bij het open ensemble van KVS en is hij een vertrouwde regisseur voor het huis. Met Eric De Volders Nachtelijk Symposium als eerste project, mist hij zijn entree niet. Weinig regisseurs geven familiale conflicten in zulke originele ensceneringen vorm als Arslan. Hij zet het stuk volledig naar zijn hand in een indrukwekkende arena met houten tollen, een scenario van Nobelprijs-winnaar Orhan Pamuk liet hij plaatsvinden in het pikkedonker, tussen drie tl-buizen die de acteurs tot schimmen reduceerden.
Nu neemt hij de klassieker van Edward Albee onder handen en bewerkt het stuk op zijn geheel eigenzinnig manier.