Porca Miseria

'De toe-eigening van de modetaal in de dans komt voort uit de voguing-danstraditie. De catwalk als mijn signatuur en als architectonische ruimte binnen de danscompositie blijft leidend voor mijn formele proces en zal hopelijk een blijvende bijdrage aan de dans en de kunstgeschiedenis leveren.’ - Trajal Harrell

-|-

Trajal Harrells meest in het oog springende werk was de achtdelige serie Twenty Looks or Paris is Burning at The Judson Church. De Judson Church was de plek waar in de jaren zestig een groep danspioniers als Trisha Brown, Lucinda Childs en Steve Paxton de concepten van de postmoderne dans uitwerkten. De reeks is opgezet als een ontmoeting tussen deze vroegmoderne dans en voguing.

16:00 - 17:15 Deel 1: Deathbed
17:15 - 19:30 pauze
19:30 - 21:05 Deel 2: O Medea + Deel 3: Maggie the cat
-|-
17:15 - 18:30 Deel 1: Deathbed
18:30 - 19:30 pauze
19:30 - 21:05 Deel 2: O Medea + Deel 3: Maggie the cat

Deel 1: Deathbed
Het eerste deel van Porca Miseria is geïnspireerd door een ontmoeting van Harrell met een grote Afro-Amerikaanse choreografe. Deze ontmoeting vormt de basis van dit deel van Porca Miseria. In Deathbed doorbreekt Harrell de grenzen tussen dans, theater en beeldende kunst; het is evenzeer installatie als performance en het publiek kan zich vrijelijk door de ruimte bewegen.

Deel 2: O Medea
O Medea is een korte film gebaseerd op de figuur van Medea uit de Grieks-mythologie. Harrell: ‘Ik zie Medea als een vrouw die crazy in love is, om Beyoncé te citeren. Het vermoorden van haar kinderen is voor mij een metafoor: ze moest het ideaalbeeld van moederschap en vrouwelijkheid doden om zich van die mannelijke definitie van vrouwelijkheid te bevrijden.’ Een emotioneel eerbetoon aan een tragische heldin in een buitengewone verkenning van verdriet en rouw.

-|-

Deel 3: Maggie the Cat
Deel drie van Harrells trilogie Porca Miseria is geïnspireerd op Maggie, het onrustige maar stoere centrale karakter van Tennessee Williams’ Cat on a Hot Tin Roof – waarin Harrell het perspectief verschuift van de rijke, witte familie van Maggie's man Brick naar de Afro-Amerikaanse bedienden. De night-on-the-town soundtrack past evengoed in een nachtclub als in het theater.