Who is Afraid of Virginia Woolf?
Een van de beroemdste relatiekomedies uit de toneelgeschiedenis wordt een politiek stuk met zestien acteurs in de eigenzinnige versie van Mesut Arslan.
Duur 150 minuten (zonder pauze)
Genre Theater
Locatie Rabozaal (toneel op toneel)
Jassen en tassen (groter dan een A4) niet toegestaan in de zaal
Politiek conflict als vulgair relatiedrama
Theatermaker Mesut Arslan krijgt lovende recensies in binnen- en buitenland voor zijn eigenzinnige ensceneringen van bekend en minder bekend repertoire. Langzamerhand creëert hij een eigen stijl, beeldend theater waarin geëxperimenteerd wordt met taal.
Vanuit zijn fascinatie voor menselijke relaties en de complexe emoties die daarmee gepaard gaan, gaat de regisseur nu aan de slag met een van de meest gespeelde klassiekers uit de twintigste eeuw: Who’s afraid of Virginia Woolf? van Edward Albee. Hij doet dat ‘op zijn Arslans’: uniek en dwars.
"Op het podium is een wirwar van stoelen uitgestald voor het publiek. De acteurs zoeken nu eens dekking tussen het publiek en schelden elkaar dan weer verrot aan beide uiteinden van de zaal. Als toeschouwer tolt je hoofd alle kanten uit, alsof je live naar een tennismatch kijkt, en moet je geregeld ook je stoel afstaan, aangezien die wordt gebruikt voor een veranderend decor." - Etcetera
In Who’s Afraid of Virginia Woolf reageert een ouder koppel, Martha en George, zijn frustraties af op het jonge idealistische paar Nick en Honey. Bij Arslan transformeert de voorstelling gaandeweg naar een politieke lezing en een taalexperiment.
Het origineel heeft vier rollen, maar Arslan werkt met zestien acteurs. Twaalf van hen echoën de zinnen van de vier hoofdpersonages en kleuren hun woorden telkens anders in. Geleidelijk aan ontvouwt zich zo een spel van hiërarchie, groepsdruk en macht. Wat als een acteur maar één stemacteur achter zich heeft, terwijl de tekst van zijn medespeler door elf stemacteurs uit volle borst wordt meegezegd? Luistert het publiek naar de luidste stem?
Het publiek zit op het podium, tussen de spelers in. Ze duiken over je heen en onder je door.
Vanwege de bijzondere opstelling moeten jassen en grote tassen (groter dan A4) afgegeven worden bij onze gratis bewaakte garderobe.
Uit de pers
"Boven onze hoofden hangt een prachtige lichtinstallatie van Jan Maertens, die alle tinten wit, geel en oranje als vlekken uitstrooit over de speelvloer. Arslan creëert knappe sculpturale scènes, met enkel lijnen van licht en (veel) stoelen."
- De Standaard
"De knappe lichtinstallatie aan het plafond laat de temperatuur stijgen, waardoor je de broeierige atmosfeer ten huize George en Martha aan den lijve ondervindt."
- Brusselblog
Mesut Arslan is regisseur, artistiek directeur van Platform 0090 en KVS-gezicht. Sinds 2017 hoort hij bij het open ensemble en is hij een vertrouwde regisseur voor het huis. Zijn roots liggen erg verspreid: Macedonië, Kosovo, Turkije, België, Vlaanderen. Wellicht speelt dat een rol in hoe hij op geheel eigen wijze reconstructies maakt van teksten, scènes, auteurs en beelden. Hij creëert een eigen stijl die evolueert naar een beeldtaal waarbij taal op experimentele wijze wordt verwerkt. Als jonge acteur in Turkije stapt Arslan op twintigjarige leeftijd op het vliegtuig naar België. Hij richt daar zijn eigen gezelschap Anatolië Theater Groep (ATG) op, erg succesvol bij de Turkse gemeenschap in het land. Later richt hij ook Platform 0090 op: een werkplaats en draaischijf voor onderzoek, creatie en presentatie van multidisciplinaire kunst met referenties naar het Midden-Westen.
Credits
Text: Edward Albee
Translation: Gerard Reve
Concept and director: Mesut Arslan
Dramaturgy: Ata Ünal
Scenography: Pascal Leboucq
Light Design: Jan Maertens
Artistic advice: Marc Vanrunxt, Matthias Velle
Actors: Frank Dierens, Darya Gantura, Rashif El Kaoui, Dorien de Clippel
Voice actors: Misja Nollet, Antje De Boeck, Juicy Dune, Nyira Hens, Layla Önlen, Elien Hanselaer, Marc De Knijf, Niels Planckaert, Robin Keyaert, Joachim Gys, Ali Can Ünal, Philippe Bernaerts
Director assistant: Sara Gracia Santacreu
Light technique: Helmi Demeulemeester
Sound Technique: Max Stuurman
Production: Tanja Vrancken
Production and administration: Valerie De Visscher
Costumes: Johanna Trudzinski
Production Platform 0090, KVS coproduction Toneelhuis, C-Takt, Perpodium
Thanks to Michael De Cock, Huseyin Umaysiz
With the support of Tax Shelter of the Belgian Federal Authority and the Flemish Community.
![[ meeuw ]](/img/singles/MEEUW-c-Owe-Signet-das-Wahrzeichen-des-Moskauer-Künstler-Theaters-2.png?w=599&h=358&fit=crop-50-50&fm=webp)
