age of rage

"Huiveringwekkend mooie dans en muziek maken van Age of Rage méér dan bloeddorstig spektakel." - Trouw ★★★★

"Een zeldzaam lichamelijke en hartstochtelijke voorstelling." - De Groene Amsterdammer

"De fysieke inzet van de acteurs, die spelen, musiceren, zingen én dansen in de modder ontzagwekkend." - De Volkskrant ★★★

"De geweldspiraal in Age of Rage eindigt bij Elektra en Orestes, met een vurige Hélène Devos als pittige tomboy Elektra, en Majd Mardo als even zachtmoedige als wraakzuchtige Orestes. Ook hun lenige, harmonieuze samenspel – angstige, extatische kinderen zijn het, weet te emotioneren. Zo kent Age of Rage aangrijpende en ook angstaanjagende momenten." - De Volkskrant ★★★

"Het bezonken spel van Janni Goslinga als de krijgsgevangen Trojaanse koningin Hekabe in (een flard van) Trojaanse Vrouwen ontroert. Hekabe, in een rolstoel, half kaalgeschoren en gehavend, bedekt met stof en vuil, verliest alles wat haar lief is, en weet desondanks haar waardigheid te behouden. Goslinga speelt haar ineengedoken en krachtig tegelijk, van buiten breekbaar maar ziedend van binnen." - De Volkskrant ★★★

"Kraakman speelt haar tekst niet alleen, ze danst die ook, waarbij haar ritmisch bewegende ledematen de woorden lijken voort te stuwen. Prachtig." - De Volkskrant ★★★

'Duistere meestermarathon' - AD ★★★★

"Over de hele linie wordt sterk gespeeld. Hans Kesting is vervaarlijk op dreef als (onder meer) Agamemnon. Chris Nietvelt is als Agamemnons vrouw Klytaimestra manipulatief en dramatisch in haar verdriet. Dat geldt ook voor Hélène Devos, die weldadig en wars van ijdelheid zwelgt in haar woede en zelfpijniging, maar daarin onverwacht kwetsbaarheid vindt." - NRC ★★★

"Ilke Paddenburg maakt indruk als Ifigeneia, die in het tijdsbestek van één scène transformeert van puppy-achtig jong kind dat haar vader verafgoodt, tot volwassen vrouw die accepteert dat ze gaat sterven, en daar uiteindelijk zelfs voor pleit. Ze maakt die ontwikkeling via blinde doodsangst en totale desillusie, en doet dat volstrekt geloofwaardig." - NRC ★★★

-|-'Hartverscheurende taferelen' - De Telegraaf ★★★

'De twijfel bij de legerleider (Hans Kesting), de opofferingsgezindheid van zijn dochter (Ilke Paddenburg) en de pijn die dat veroorzaakt bij zijn vrouw (Chris Nietvelt), samengebald in een prachtig gespeelde scène, gaan door merg en been.' - De Telegraaf ★★★

'Het blijft boeien om het ensemble van Internationaal Theater Amsterdam, zelf ook een beroemde (theater)familie, in de huid te zien kruipen van het Griekse Atriden-geslacht.' - De Standaard ★★★

'Actrices die indruk maken: naast Ilke Paddenburg ook Janni Goslinga als de krijgsgevangen Trojaanse vorstin Hekabe, Chris Nietvelt - in een blauw fonkelend kleed als Klytaimestra, in een geel glitterjurkje als Helena - en Hélène Devos, die er hier uitziet als een vijftienjarig jongetje en haar Elektra een geaarde, gevoelige speelstijl aanmeet.' - De Standaard ★★★

"Hans Kesting is fenomenaal als Agamemnon, die zielsveel van zijn dochter houdt, maar vreest voor de volkswoede als hij haar niet offert. Hij speelt zijn verdriet, woede en plichtsbesef allemaal tegelijkertijd en weet zo zelfs binnen een kort tijdsbestek een mens van vlees en bloed neer te zetten." - Theaterkrant

'Imponerende voorstelling' - Scènes ★★★★

'Hans Kesting als Agamemnon en Chris Nietvelt als zijn vrouw Klytaimestra zijn adembenemend. Maar ook Gijs Scholten als Menelaos, Maria Kraakman als Kassandra en Ilke Paddenurg als Ifigeneia, acteren op de toppen van hun kunnen.' - Scènes ★★★★