Verdriet is het ding met veren
We missen onze moeder, we houden van onze vader, we zwaaien naar kraaien. Zo vreemd is dat niet.
Jacob Derwig en Erik Whien brengen een hartverscheurend boek naar het toneel. Verdriet is het ding met veren is de internationaal succesvolle debuutroman van de Londenaar Max Porter.
Duur 90 minuten
Genre theater
Taal Nederlands
Verdriet is het ding met veren
Een ontroerend en poëtisch verhaal over een vader en zijn twee zoons, die achterblijven na de plotselinge dood van hun echtgenote en moeder. Kort na het verlies worden de drie bezocht door een wrede, onvoorspelbare en zorgende Kraai. Hij pakt de vader, tilt hem op en zegt: ‘Ik ga pas weg als je me niet meer nodig hebt’.
-|-
Regisseur Erik Whien brengt hiermee één van zijn persoonlijke favorieten naar het theater. Jacob Derwig bewerkt het rauwe maar liefdevolle verhaal tot een indringende voorstelling, waarbij het helingsproces en de overgang naar een nieuwe realiteit centraal staan. Hoe ga je om met allesoverheersend verdriet? Hoe accepteer je dat niets meer vanzelfsprekend is?
Verdriet is het ding met veren is een muzikale theatervoorstelling waarin de fijnzinnige, minimalistische stijl van Erik Whien samenkomt met de gloedvolle en aangrijpende teksten uit het boek.
Erik Whien over Verdriet is het ding met Veren
“Het werk dat ik de afgelopen jaren in Rotterdam heb gemaakt, en dan vooral Find me a boring stone en Eindspel kwamen heel direct voort uit de rouw om mijn ouders, die kort na elkaar overleden. In dat jaar las ik een lovende recensie van Verdriet is het ding met veren. Ik voelde me er direct door aangetrokken en las het in een adem uit. Het is een heel belangrijk boek voor me geweest in die eerste jaren van zware rouw. Max Porter, de schrijver, is een ervaringsdeskundige. Dat voel je aan alles. Het is uiteraard een boek over pijn en gemis maar het zegt ook: rouw is iets dat je wilt meemaken.”
Maar dat boek laat zich niet zomaar naar een speelvloer brengen. Er zitten nauwelijks dialogen in, vooral heel veel verhalen, en dus die kraai. Erik opperde de mogelijkheid van een theaterbewerking aan vriend en collega Jacob Derwig. Samen maakten ze eerder al Who’s Afraid of Virgina Woolf? bij Toneelschuur Producties en bij Theater Rotterdam bewerkten ze Revolutionary Road naar het toneel.
“Jacob heeft een antenne voor tekst, of iets speelbaar is of niet, en die is feilloos. Toen hij zei dat hij het wilde proberen wist ik dat het kon.”
REVIEWS
Annette Embrechts, De Volkskrant
‘Aangrijpende, gelaagde en energieke voorstelling’
Sander Janssens, NRC Handelsblad
‘Verdriet is poetische denkoefening over chaotische rouw’
Hanny Alkema, Trouw
‘Onweerstaanbare schwung in beeldend rouwproces’
PODCAST MET REGISSEUR ERIK WHIEN EN JOURNALIST AMELINE ANSU
In deze podcast bij de voorstelling gaat regisseur Erik Whien in gesprek gaat met journalist Ameline Ansu. Ze verloren allebei relatief jong en in een korte tijd hun ouders. Voor Ameline was dat de aanleiding om een boek over rouwverwerking te schrijven. Erik maakte de voorstelling Verdriet is het ding met veren, een bewerking van een boek met dezelfde titel waarin rouw het belangrijkste thema is. Ze ontmoeten elkaar voor een opvallend luchthartig gesprek over het uitermate persoonlijke proces dat rouwen is. “Mijn broer is andere ouders verloren dan ik.”
CREDITS
regie Erik Whien
tekst Max Porter
vertaling Saskia van der Lingen
bewerking Jacob Derwig
dramaturgie Casper Vandeputte
spel Jacob Derwig, Minne Koole en Romijn Scholten-|-
vormgeving Julian Maiwald
kostuums Rebekka Wörmann
muziek Thijs van Vuure
fotografie campagnebeeld Annaleen Louwes
scenefoto’s Sanne Peper
![[ meeuw ]](/img/singles/MEEUW-c-Owe-Signet-das-Wahrzeichen-des-Moskauer-Künstler-Theaters-2.png?w=599&h=358&fit=crop-50-50&fm=webp)
