Goodbye, Lindita

Mario Banushi (1998) groeide op in Albanië voordat hij naar Athene verhuisde, waar hij studeerde aan de Athens Conservatoire Drama School. Tijdens zijn studie werkte hij samen met Euripides Laskaridis in de voorstelling THIRÍO (Biënnale van Athene 2018). Na zijn afstuderen (2020) regisseerde hij de korte film PRANVERA (TIFF 2021) en nam hij als acteur deel aan de voorstellingen Marcel Duchamp (2022) van Nova Melancholia en City Lights (2022) geregisseerd door Amalia Bennett. Een fragment van zijn eerste performance RAGADA werd gepresenteerd op de tentoonstelling Performance Rooms 2022 (Kappatos Gallery). De volledige versie werd opgevoerd in Theatro sti Sala.

Sinds 1978 heeft de Onassis Foundation voortdurend geïnvesteerd op het gebied van cultuur, onderwijs en gezondheid, waarbij de menselijke benadering altijd centraal heeft gestaan. Het Onassis Stegi in Athene, dat fungeert als het middelpunt van de culturele activiteiten van de Foundation, moedigt het talent en de energie van lokale en internationale artiesten aan om tot bloei te komen. Het brengt gesprekken op gang die tot doel hebben de samenleving op te schudden en vorm te geven. Onassis Stegi is een centrum van wereldwijde hedendaagse cultuur dat, door middel van een reeks initiatieven en werken, de dialoog bevordert over democratie, sociale en ecologische rechtvaardigheid, raciale en gendergelijkheid, en LGBTQIA+ rechten.

Brandhaarden is een internationaal theaterfestival, dat voorstellingen van opvallende theatermakers uit het buitenland naar Amsterdam haalt. Het festival biedt een uniek overzicht van één maker, huis, schrijver, regio of thema. In de voorgaande edities zetten we de schijnwerpers op regisseurs als Katie Mitchell, Milo Rau en het collectief Rimini Protokoll, schrijver Édouard Louis, de Zuid-Europese regio (Portugal, Spanje, Italië en Griekenland)  en stadstheaters als Münchner Kammerspiele, Volksbühne Berlin en Peter Brooks Théâtre des Bouffes du Nord.

Het (b)randprogramma van Brandhaarden 2024 staat in het teken van Moderne Mythen. Het is niet voor niets dat het woord mythe vandaag de dag twee betekenissen heeft: aan de ene kant duidt het op verhalen die een bepaalde wijsheid bevatten en spreken we met verwondering over wat we dan ‘mythologisch’ noemen, aan de andere kant gebruiken we het woord om te spreken over leugens en misvattingen. We nodigen het publiek uit om te reflecteren op de kracht van gedeelde verhalen, maar kijken samen ook kritisch naar hoe dit kan omslaan in wijdverspreide ideeën die niet per se waar zijn en zo kwetsbare gemeenschappen nog verder kunnen marginaliseren.