In/with/in

Nederlands Dans Theater 1

In/with/in is een drieluik aan werken waarin kruisbestuivingen tussen dans, beeldende kunst, ontwerp en muziek de boventoon voeren. NDT 1 danst de wereldpremière van 15 van een nieuw gezicht voor het gezelschap, Tao Ye. Ook het choreografenduo Imre van Opstal & Marne van Opstal creëert een nieuw werk in samenwerking met Studio Drift met de wereldpremière van The Point Being. De avond wordt afgesloten met I love you, ghosts (2022) van Marco Goecke.

Duur 150 minuten, inclusief 2 pauzes
Genre dans
Taal language no problem

In Gesprek vr 10 november

In/with/in

Wat gebeurt er als meerdere, aanvankelijk ongerelateerde gebeurtenissen botsen? Hoe overlappen ze elkaar als één ademend geheel dat steeds nieuwe vormen aanneemt? Geïnspireerd door ruimtes waarin een publiek een actieve rol speelt, onderzoeken Imre van Opstal & Marne van Opstal in de wereldpremière van The Point Being het idee van synchroniciteit in hun nieuwe werk voor NDT 1. In het kader van het ondersteunen van zowel nieuwe makers alsook nieuwe vormen van creatieve samenwerking, wordt het choreografische duo gekoppeld aan het gerenommeerde Nederlandse ontwerpbureau Studio Drift dat in 2007 werd opgericht door Lonneke Gordijn en Ralph Nauta. Studio Drift is gespecialiseerd in gechoreografeerde sculpturen en kinetische installaties en zal het decorontwerp voor dit nieuwe werk ontwikkelen.

Tao Ye, choreograaf en oprichter van het Tao Ye Dance Theater, creëert een nieuw werk voor NDT met de wereldpremière van 15, dat tevens zijn allereerste creatie voor een ander gezelschap zal zijn. In zijn werk ziet de choreograaf het ritueel van herhaling als iets dat de natuurlijke staat van het lichaam kan doen ontplooien tot iets dat, zoals hij beschrijft, "puur en minimalistisch is."-|-Tao Ye werkt in numerieke vorm, waarmee dit de vijftiende creatie binnen zijn oeuvre markeert, die hij in nauwe samenwerking met de dansers van NDT 1 en de gerenommeerde componist Xiao He voor vijftien dansers maakt.

I love you, ghosts (2022) van Marco Goecke was de eerste creatie van de choreograaf in het toen net geopende Amare. Onder de indruk van de grandeur van het nieuwe gebouw, riep het tegelijkertijd herinneringen op aan de oude repetitieruimtes van het Lucent Danstheater, en de vele indrukken die ook na de sloop van dat theater zijn blijven hangen. "Wat zou er zijn gebeurd met de goede huisgeesten? Zijn die ook naar het nieuwe gebouw verhuisd?", schrijft Nadja Kadel, de dramaturg van Marco Goecke. In het werk gaan negen dansers op zoek naar die geesten via Goeckes kenmerkende bewegingstaal: vertrouwde gebaren uit eerdere ruimtes en creaties belichamen de beschermende spoken.