BAS. (10+)

BOG./ hetpaleis

'Een glimlach van oor tot oor, wijd opengesperde ogen om te zien hoe mooi er wordt gespeeld en het verlangen om zinnen en beelden in je brein te beitelen: dat is wat BAS. met je kan doen.'

In BAS. buigt BOG. zich over de basis, de baslijn, de grondtoon van het leven. Wat moet een mens weten om te kunnen leven? Wat is onze basiskennis en wie bepaalt er eigenlijk wat dat moet zijn? Wat willen we nu echt weten? Wat zijn de belangrijkste lessen die je hebt geleerd en wat is kennis eigenlijk?

Duur 60 minuten
Genre jeugdtheater
Taal Nederlands

BAS.

Alle hoofdsteden van de wereld.
Alle onderdelen van een fiets.
Alle betekenissen van het woord ‘niets’.
Hoe vleermuizen eigenlijk met elkaar communiceren. omen.
De wortel van 144.
De slag bij Waterloo.
De werking van het zwellichaam alsook de vervoeging van être et avoir en waarom je met twee woorden moet spreken.
Waarom draait de aarde rond de zon en wie weet er hier waar de oorlog mee begon?
Waarom? Warum! Wederom!
Koppen dicht! En zeg mij na: Mit, nach, bei, seit, von, zu, aus!
-|-
Door vele verschillende jongeren en volwassenen te bevragen, zoekt BOG. naar waar het voor ons om draait, dit bestaan. BOG. maakt een talige, muzikale theatervoorstelling als een popconcert en zaagt aan de stoelpoten van “dat wat je nou eenmaal hoort te weten”. BAS. daagt je uit om je eigen basiskennis in vraag te stellen en zelf na te denken over wat er nu eigenlijk echt belangrijk is.

Credits

concept BOG. (Judith de Joode, Benjamin Moen, Sanne Vanderbruggen en Lisa Verbelen)
tekst en spel Judith de Joode, Sanne Vanderbruggen, Lisa Verbelen, Annet Malherbe, Ludwig Bindervoet
dramaturgie Roos Euwe, Jade Assink (stage)
eindregie Judith de Joode, Carly Wijs
scenografie Theun Mosk
muziek Adriaan Van de Velde en Lander Gyselinck
kostuum Rosa Schuetzendorf
coproductie Hetpalais

In de pers

De Volkskrant

‘En dan moeten we het nog over de boventiteling hebben. Deze belooft ons verhelderd commentaar, maar blijkt uiteindelijk een omhooggevallen letterbak met een eigen willetje en een slecht (en dus hilarisch) gevoel voor humor. Als ook de commentaarstem in dit verhaal het niet meer weet, waar moeten we het dan zoeken? Het antwoord van deze theatermakers is natuurlijk: het theater, onze verbeeldingskracht. En dus kijken we naar de uitvoerige sterfscène van een frietje.’

Theaterkrant

‘Na een leven lang leren is het vervolgens vooral de kunst te leren dat je eigenlijk niets kan, dat niets lukt en dat je niets weet. En wie dan nog (of opnieuw) op zichzelf en de ander vertrouwt, die weet pas echt wat basiskennis is.’

Parool

‘BOG. maakt duidelijk dat iedereen maar wat probeert, valt en dan weer opstaat.’

de Standaard

‘Een glimlach van oor tot oor, wijd opengesperde ogen om te zien hoe mooi er wordt gespeeld en het verlangen om zinnen en beelden in je brein te beitelen: dat is wat BAS. met je kan doen.’