Constantinopoliad

Beeldend kunstenaar Kathryn Hamilton, alias Sister Sylvester, is gevestigd in New York en Istanbul. Ze creëert lecture performances en uitgebreide documentaires en is momenteel resident bij ONX Studio. Haar meest recente film, Our Ark, mede regegiseerd door Deniz Tortum, ging in première op IDFA in november 2021 en is vertoond op internationale festivals. De film won o.a. Best Short Film op het Istanbul International Film Festival. Daarnaast geeft ze de bio-hacking performance class aan The School of Genetisch Modified Theater en gaf ze lezingen aan Colorado College en aan Princeton, UCCS, Columbia University, Bogazici, Istanbul en MIT.

Nadah El Shazly staat bekend om haar frisse en onverschrokken optredens en is een prominente en boeiende stem in de elektronische muziek-onderwereld van haar geboortestad Caïro. Met haar debuutalbum Ahwar vond ze op radicale wijze de populaire muziek van haar thuisland opnieuw uit en verkende ze nieuwe sonische en harmonische grenzen, waardoor ze op de cover van het tijdschrift Wire terechtkwam als de stem van Caïro’s New Wave. Nadah werkt momenteel aan haar tweede muziekalbum en blijft daarnaast componeren voor film en bewegend beeld.

Sinds 1978 heeft de Onassis Foundation voortdurend geïnvesteerd op het gebied van cultuur, onderwijs en gezondheid, waarbij de menselijke benadering altijd centraal heeft gestaan. Het Onassis Stegi in Athene, dat fungeert als het middelpunt van de culturele activiteiten van de Foundation, moedigt het talent en de energie van lokale en internationale artiesten aan om tot bloei te komen. Het brengt gesprekken op gang die tot doel hebben de samenleving op te schudden en vorm te geven. Onassis Stegi is een centrum van wereldwijde hedendaagse cultuur dat, door middel van een reeks initiatieven en werken, de dialoog bevordert over democratie, sociale en ecologische rechtvaardigheid, raciale en gendergelijkheid, en LGBTQIA+ rechten.

Brandhaarden is een internationaal theaterfestival, dat voorstellingen van opvallende theatermakers uit het buitenland naar Amsterdam haalt. Het festival biedt een uniek overzicht van één maker, huis, schrijver, regio of thema. In de voorgaande edities zetten we de schijnwerpers op regisseurs als Katie Mitchell, Milo Rau en het collectief Rimini Protokoll, schrijver Édouard Louis, de Zuid-Europese regio (Portugal, Spanje, Italië en Griekenland)  en stadstheaters als Münchner Kammerspiele, Volksbühne Berlin en Peter Brooks Théâtre des Bouffes du Nord.

Het (b)randprogramma van Brandhaarden 2024 staat in het teken van Moderne Mythen. Het is niet voor niets dat het woord mythe vandaag de dag twee betekenissen heeft: aan de ene kant duidt het op verhalen die een bepaalde wijsheid bevatten en spreken we met verwondering over wat we dan ‘mythologisch’ noemen, aan de andere kant gebruiken we het woord om te spreken over leugens en misvattingen. We nodigen het publiek uit om te reflecteren op de kracht van gedeelde verhalen, maar kijken samen ook kritisch naar hoe dit kan omslaan in wijdverspreide ideeën die niet per se waar zijn en zo kwetsbare gemeenschappen nog verder kunnen marginaliseren.