ONE SONG - Histoire(s) du Théâtre IV
Vier sterren in The Guardian, “een meer dan verdiende staande ovatie” volgens de recensent van The New York Times, en lofbetuigingen in de Franse en Belgische pers: de wereldpremière van de voorstelling ONE SONG – Histoire(s) du Théâtre IV van Miet Warlop & NTGent op het prestigieuze Festival d’Avignon bleek een triomf.
Wat is je geschiedenis als theatermaker? Op uitnodiging van NTGent formuleert Miet Warlop een antwoord zoals alleen zij dat kan. In de reeks Histoire(s) du Théâtre is ze de vierde regisseur die – na Milo Rau, Faustin Linyekula en Angélica Liddell – de uitdaging aangaat om een werk te creëren waarin heden, verleden en toekomst elkaar op een verrassende manier ontmoeten. Een betoverend ritueel over afscheid, leven en dood, hoop en wedergeboorte.
Duur 60 minuten
Genre theater
Taal Nederlands
ONE SONG - Histoire(s) du Théâtre IV
In deze nieuwe productie, een coproductie van NTGent en Miet Warlop / Irene Wool vzw, weerklinkt een geschiedenis die voor Miet Warlop zowel een artistieke als een persoonlijke betekenis heeft. Haar reflectie over theater als kunstvorm leidt tot een fysiek concept waarin we elementen uit vorige producties herkennen. Zo vormde het rituele concert met choreografisch patroon de basis voor GHOST WRITER AND THE BROKEN HAND BREAK (2018). De uitnodiging om samen te ademen om onze angsten en demonen uit te drijven zagen we in FRUITS OF LABOR (2016), waarbij de voorstelling werd gebruikt als 'een pijnstiller voor de wereld'. Het typeert Warlops artistieke signatuur dat dergelijke thema's en motieven soms jaren later weer opduiken: in haar oeuvre is alles met elkaar verbonden, impliciet of expliciet. Het is circulair, zoals het leven zelf, in vele opzichten.
-|-
De fysieke inspanning als metafoor is een ander element van het onderzoek dat Warlop startte in DE SPORTBAND / AFGETRAINDE KLANKEN, destijds gemaakt als een requiem en eerbetoon aan haar overleden broer Jasper. Via de metafoor van een livewedstrijd/concert, inclusief commentator en cheerleader, nodigt Miet Warlop ons uit om een gemeenschap te vormen en onszelf als in een viering te overstijgen. Zo wordt het tijdelijke het universele en wordt het persoonlijke iets collectiefs. Dat is de subtekst van ONE SONG: hoe één lied betekenis kan geven aan een hele samenleving. Eenheid in verscheidenheid.
De performers gaan samen tot het uiterste: met gezongen tekst, beelden en voorwerpen, zuurstof en zweet, roepen ze onze condition humaine op. Telkens weer staat iemand op om hun grenzen te verleggen. Ze tarten de tijd en geven uitdrukking aan een diepmenselijke behoefte: het moment waarop we ons denkende lichaam kunnen overstijgen.
In de pers
The Guardian
'Een razend tableau... Goed voor een massale ovatie op Festival d'Avignon.'
The New York Times
'Luid, absurd en extreem entertainend.'
Theaterkrant (Keuze van de criticus)
'Hilarisch, energiek, indringend en hypnotiserend als een mantra.'
De Standaard
'Een rockende oerkreet die barst van de levenslust, energie en humor.'
Le Soir
'Een krachtige maar weldadige knock-out.'
Le Monde
'Een opwindende voorstelling die het leven en zijn oneindige variaties lijkt na te spelen.'
INTERVIEW MET MIET WARLOP
Credits
met Simon Beeckaert, Elisabeth Klinck, Willem Lenaerts, Milan Schudel, Melvin Slabbinck, Joppe Tanghe, Karin Tanghe, Wietse Tanghe en Stanislas Bruynseels, Rint Dens, Judith Engelen, Marius Lefever, Luka Mariën, Flora Van Canneyt, Jarne Van Loon
tekst Miet Warlop geadviseerd door Jeroen Olyslaegers
concept, regie & decorontwerp Miet Warlop
muziek Maarten Van Cauwenberghe
geluidsontwerp Bart Van Hoydonck, Raf Willems
kostuumontwerp Carol Piron & Filles à Papa
lichtontwerp Dennis Diels
dramaturgie Giacomo Bisordi
-|-
assistent dramaturgie Kaatje De Geest
vertaling songtekst Erik Borgman
productieleiding Greet Prové
technische productie & stagemanager Oliver Houttekiet
assistent productie & tourmanager Elli De Meyer
techniek Flup Beys, Dietrich Lerooij, Gilles Roosen, Bart Van Hoydonck, Raf Willems, Laurent Ysebaert
realisatie decor, props & kostuums Ateliers NTGent
met dank aan Kris Auman, Imran Alam, Barbara Vackier, Jasper Hautekiet, de familie Warlop, Rossana Miele, Lotte Van Craeynest, Christel Simons, Patrick Vanderhaegen, Diana Campbell
productie NTGent, Miet Warlop / Irene Wool vzw
coproductie Festival d'Avignon, DE SINGEL (Antwerp), Tandem Scène Nationale (Arras-Douai), Théâtre Dijon Bourgogne Centre dramatique national, HAU Hebbel am Ufer Berlin, La Comédie de Valence - Centre dramatique national Drôme - Ardèche, Teatre Lliure (Barcelona)
met de steun van De Vlaamse Overheid, de stad Gent, Tax Shelter van de Belgische Federale Overheid
met de hulp van Frans Brood Productions
Durven we onze vooroordelen écht te bevragen, of zijn we te politiek correct geworden? Wat kunnen we leren van de stille stem?