Celebrating an evening with Jirí Kylián!
Ter gelegenheid van Jiří Kyliáns 75e verjaardag vieren we deze bevlogen maker met drie invloedrijke creaties als bespiegeling van zijn artistieke visie door de tijd heen. Tar and Feathers (2006), Gods and Dogs (2008), en Bella Figura (1995) werden gecreëerd voor Nederlands Dans Theater (NDT) en staan garant voor Kyliáns buitengewone vakmanschap, zijn bijdrage aan dans en de ontwikkeling van NDT.
Duur 120 minuten, incl. twee pauzes
Genre dans
Taal Language no problem
Celebrating an evening with Jirí Kylián!
Een van de eerste inspiratiebronnen van de choreograaf voor Tar and Feathers
(2006) was het middeleeuwse strafritueel waarbij iemand overgoten werd door zwarte teer en bedekt met veren. Voor Kylián vormt het zwarte, kleverige teer, gebonden door de zwaartekracht, met als tegenpool de delicate veren die geassocieerd worden met lichtheid en verhevenheid, een metafoor voor de 'ondraaglijke lichtheid' en het 'ondraaglijke gewicht' van ons menselijk bestaan. Aan een vleugel die op metershoge poten staat improviseert pianist Tomoko Mukaiyama rond Mozarts Pianoconcert Nr. 9. Tegen deze prachtige muzikale achtergrond voeren zes dansers intrigerende, mysterieuze bewegingen uit in een surreële zwart-witte wereld. Door het werk heen horen we Kylián What is the word van Samuel Beckett uitspreken, het laatste gedicht dat de Ierse auteur op zijn sterfbed schreef over het onvermogen woorden te vinden om jezelf uit te drukken.
-|-
Gods and Dogs (2008) werd oorspronkelijk gecreëerd voor NDT 2 en markeerde de 75e choreografie die Jiří Kylián maakte. Dit mysterieuze werk visualiseert de dunne lijn tussen wat normaal en krankzinnig is. Of zoals Kylián het formuleert: "Geen positieve ontwikkelingen kunnen ooit worden bereikt zonder de hulp van een gezonde portie waanzin." Gods and Dogs wordt 'een onvoltooid werk' genoemd, verwijzend naar Kyliáns fascinatie voor de schoonheid van wat in het leven onvoltooid is gelaten. Het werk won in 2008 de Zwaan voor 'Meest Indrukwekkende Dansproductie'.
Het idee achter Bella Figura (1995) is een parabel over de relativiteit van sensualiteit, schoonheid en esthetiek. In het Italiaans staat ‘Bella Figura’ niet alleen voor ‘mooi figuur’, maar ook voor de veerkracht van mensen in een moeilijke situatie, of ‘jezelf groothouden’. Over dit werk zegt Kylián: "Ik heb me lange tijd afgevraagd: Wat is een performance, en wie zijn de performers? Wanneer begint of eindigt de voorstelling? (...)
-|-Waar ligt de grens tussen kunst en gekunsteldheid, tussen de waarheid en een leugen? Ik ben geïnteresseerd in deze wereld ‘er tussenin’, vlak voordat een voorstelling begint, wanneer de dansers veranderen van mensen naar performers. Het is een wereld waarin allerlei werkelijkheden op een onvoorspelbare en surreële manier samensmelten."